روز های کاری : روزهای زوج از ساعت 16:30 الی 19:30
۱۳ خرداد ۱۴۰۲
پولیپ، به ساختارهای تومور مانندی گفته میشود که در بافتهای مختلف بدن دیده میشوند. پولیپها را میتوان در بافتهای پوشیده از مخاط مانند: رحم، دهانه رحم، رودهها و بینی مشاهده کرد. پولیپ درمان نشده میتواند در طول زمان رشد کند و باعث ایجاد موقعیتهای ناراحت کننده شود. اگرچه اکثر پولیپها که بر اساس بافت ریشه، ساختار و اندازه به انواع مختلفی تقسیم میشوند، خوشخیم هستند؛ انواع پولیپهایی نیز وجود دارند که خطر ابتلا به سرطان را دارند. یک پولیپ خطرناک با یک عمل جراحی یا روشهای مختلف درمانی تحت کنترل قرار میگیرد. پولیپها با ریشه زایی در پایه بافتی که در آنجا تشکیل میشوند به سمت بیرون رانده میشوند. ما در این مقاله به بررسی پولیپ رحم پرداختهایم. تا آخر مقاله همراه ما بمانید.
پولیپ توموری است که اغلب به دلیل نامشخصی در حفره بدن ایجاد میشود. هنگامی که متوجه پولیپ شدید باید با پزشک مشورت کنید. برخی از سلولهای سرطانی میتوانند پولیپ را به عنوان پیش ساز تشکیل دهند. پولیپ را میتوان با توجه به عضوی که در آن ایجاد میشود، ارزیابی کرد. در حالی که پولیپ در اندامهایی مانند معده، مری و روده کوچک عموماً خوشخیم هستند. در پولیپهایی که در روده بزرگ ایجاد میشوند، 90 درصد قسمت سرطانی داخل پولیپ است، در حالی که 10 درصد دیگر قسمتی است که شبیه خال گوشتی است.
بیشتر بخوانید: فیبروم رحم چیست؟
اگرچه هیچ نتیجه قطعی در مورد علت ایجاد پولیپ وجود ندارد، اما طبق رایجترین تعریف، گفته میشود که آنها ساختارهایی هستند که توسط سلولهایی که بیش از حد لازم تکثیر میشوند، تشکیل شدهاند. علل مختلفی را میتوان برای پولیپهایی که در بافتهای مختلف بدن دیده می شود، مشخص کرد. انواع پولیپ آندومتر در رحم رخ میدهد. عامل اصلی در پیدایش این نوع پولیپها استروژن اضافی در گردش خون است. مشخص شده است که دارویی به نام تاموکسیفن که اغلب در درمان سرطان سینه استفاده میشود، خطر تشکیل پولیپ در لایه آندومتر را افزایش میدهد. علل اصلی پولیپهایی که در روده ظاهر میشوند، عبارتند از: استرس، سوء تغذیه و کم تحرکی. وجود پولیپ در اندامهایی مانند تارهای صوتی و لوزهها با سیگار کشیدن و مصرف الکل توضیح داده میشود. اگر هیچ یک از این دلایل وجود نداشته باشد، یک عامل ژنتیکی واقعی میتواند منجر به تشکیل پولیپ شود.
پولیپ میتواند بدون دلیل خاصی ایجاد شود. بسیاری از افراد ممکن است حتی از وجود پولیپ آگاه نباشند. به خصوص پولیپهای کوچک اغلب نادیده گرفته میشوند زیرا مشکل جدی ایجاد نمیکنند. هنگامی که پولیپ برای زندگی روزمره دشوار میشود، مداخله لازم است. به خصوص پولیپهای بزرگ میتوانند خود را با علائم مختلفی نشان دهند. میزان قابل توجه بودن این علائم ممکن است بسته به ناحیهای که پولیپ در آن تشکیل شده و تعداد آن متفاوت باشد.
علائم پولیپهایی که در رحم تشکیل میشوند، عبارتند از:
به طور خاص، پولیپهای رحم و داخل رحمی میتوانند از بارداری جلوگیری کنند. هرچه پولیپ بزرگتر باشد، خطر باردار نشدن بیشتر است. پولیپهای کوچک رحم مانعی برای باردار شدن نیستند. پولیپهای کوچکتر از 2 سانتیمتر جزو پلیپهای کوچک قرار میگیرند، در حالی که پولیپهای بزرگتر در گروه خطر قرار دارند. برداشتن پولیپهای آندومتر کوچکتر از 2 سانتی متر ممکن است در زنان تحت درمان ای وی اف (IVF) ضروری باشد. پولیپ آندومتر با اندازه 4-5 سانتی متر نه تنها باعث ناتوانی در باردار شدن، بلکه ایجاد عفونت در رحم نیز میشود. حتی اگر با این نوع پولیپ باردار باشید، خطر سقط جنین بسیار زیاد است. هر خانمی که می خواهد باردار شود باید قبل از آن چکاپ پولیپ انجام دهد. حتی اگر تشکیل پولیپ قطعی نباشد، پولیپهایی که قابل مشاهده نیستند را میتوان با غربالگریهای دقیق سلامت مشخص کرد. این پولیپها را میتوان با جراحی هیستروسکوپی قبل از بارداری برداشت.
درمان پولیپ رحم، بسته به محل تشکیل پولیپ، اندازه آن، تعداد پولیپ و نوع پولیپ ممکن است متفاوت باشد. برای درمان پولیپ بدخیم، روش درمانی ارزیابی شده توسط پزشک متخصص باید بدون تاخیر اعمال شود. اگرچه برخی از درمانهای پولیپ در سالهای اخیر تحت عنوان طب جایگزین به طور موثر در درمان استفاده شدهاند، اما بیشتر به عنوان یک حمایت عمل میکنند تا یک درمان. شما نباید هیچ روش درمانی را بدون مشورت با پزشک خود بپذیرید. اگر پولیپ بدخیم باشد یا مانع از لقاح شود، باید درمان انجام شود.
برداشتن پولیپ از رحم با جراحی، پولیپکتومی نامیده میشود. پولیپکتومی یک روش آندوسکوپی نسبتا ساده است. هیچ دردی در طول عمل با ابزارهای جراحی با دقت میلی متری احساس نمیشود. روشهای درمانی مختلفی را میتوان در پولیپهای رحم یا داخل رحمی دنبال کرد. داروهای تنظیم کننده هورمون را میتوان به عنوان یک روش درمانی موقت استفاده کرد. هنگامی که مصرف دارو را متوقف کنید، علائم نیز باز خواهند گشت. بنابراین، درمان دارویی اغلب به عنوان یک روش دائمی ترجیح داده نمیشود. در روش هیستروسکوپی، پزشک ابزارهای جراحی را در هیستروسکوپ قرار میدهد تا پولیپها را خارج کند. با تجهیزات خاصی به نام دوربین واژینال از دهانه رحم وارد شده و به رحم میرسد، محل پولیپها دقیقا مشخص شده و با برش پولیپ خارج میشود. سقط جنین را میتوان با هیستروسکوپی نیز انجام داد.
پس از درمان پولیپ نیازی به ماندن در بیمارستان نیست. میتوانید در روز عمل ترخیص شوید. همانطور که مشاهده میشود، مهمترین نکته در مرحله درمان، تشخیص درست است. پس از اینکه عواملی مانند نوع، تعداد و اندازه پولیپ به درستی آموخته شد، بیمار میتواند با یک روش بسیار ساده به زندگی روزمره خود بازگردد.
ناحیهای که پولیپ تشکیل میشود به تصمیم گیری برای درمان بیمار با روش جراحی کمک میکند. به طور خاص، پولیپهای داخل رحمی با جراحی برداشته میشوند. این روش با دادن یک بی حس کننده موضعی یا آرام بخش به بیمار انجام میشود. مهمترین مرحله در جراحی پولیپ، تعیین محل دقیق پولیپ است. برای این کار از دستگاههای نوری که امروزه کاملاً پیشرفته هستند، استفاده میشود. بیمار میتواند در روز جراحی ترخیص شود و به زندگی روزمره خود بازگردد.
پولیپهایی که با تشخیص زودهنگام درمان میشوند، ممکن است عود کنند، البته به ندرت. به خصوص زنانی که پولیپ اندومتر داشتهاند، ممکن است با خطر 15 تا 43 درصدی عود پولیپ قبل از یائسگی مواجه شوند. این میزان پس از یائسگی بسیار کم است. در خانمها سعی میشود بعد از پولیپ رحم، خطر عود با داروهای هورمونی به حداقل برسد. اگرچه میتوانید با درمان مناسب از شر پولیپ خلاص شوید، اما قطعا باید در فواصل زمانی معین معاینه شوید.
دیدگاهتان را بنویسید