روز های کاری : روزهای زوج از ساعت 16:30 الی 19:30
۱۰ تیر ۱۴۰۲
خشکی واژن یک وضعیت ناراحتکننده است که میتواند هر زنی را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهد و مشکلات زیادی برای آنان ایجاد کند. در پاسخ به این سؤال که آیا خشکی واژن خطرناک است؟ باید اشاره کرد که در صورت خشکی واژن، علاوه بر اختلال در عملکرد جنسی، عفونت واژن یا عفونت ادراری در بیماران نیز ممکن است رخ دهد؛ زیرا ناحیه تناسلی مستعد عفونت میشود. در ادامه به بررسی علل خشکی واژن، علائم خشکی واژن و درمان خشکی واژن میپردازیم.
با افزایش سن یک زن سالم، تغییرات هورمونی در بدن او باعث نازک شدن دیوارههای واژن میشود. نازک شدن دیوارههای واژن به این معنی است که سلولهایی که واژن را مرطوب میکنند، کاهش مییابند و این مورد میتواند باعث خشکی واژن شود. اگرچه نازک شدن دیوارههای واژن بیشتر در نتیجه تغییرات هورمونی است، اما همیشه نمیتوان گفت که این بیماری تنها به همین دلیل رخ میدهد. سایر دلالی خشکی واژن عبارتاند از:
تحریک ناکافی جنسی: در برخی موارد عدم رضایت از شرایط عاطفی یا عدم آمادگی پیش از رابطه جنسی موجب خشکی واژن خواهد شد.
مراقبت از واژن: در مواردی مانند: شستوشوی مکرر واژن، استفاده از کرمها یا محصولات مراقبتی که بر تولید ترشحات در واژن تأثیر نامطلوب میگذارند، ممکن است باعث خشکی واژن شوند.
خشکی واژن ممکن است همیشه زن را در زندگی روزمره آزار ندهد؛ اما بر کیفیت زندگی و روابط تأثیر منفی میگذارد. در این حالت حتی ممکن است با ایجاد درد بسیار زیادی در هنگام مقاربت جنسی خود را نشان میدهد. در بیماران مبتلا به سرطان تخمدان، برداشتن تخمدانها نیز یکی از دلایل اصلی خشکی واژن است. پس از خشکی، ترشحات واژن ممکن است ایجاد شود. علاوه بر این، گاهی اوقات خارش غیرقابلتحمل ممکن است رخ دهد. بیماران ممکن است مکرر ادرار کنند و این مورد ممکن است دردناک باشد.
علاوه بر علائم آزاردهندهای که خشکی واژن ایجاد میکند، اگر خشکی واژن درمان نشود، میتواند باعث ساییدگی غشای مخاطی دیواره واژن میشود که این اتفاق باعث عفونت واژن میشود. خشکی واژن میتواند منجر به ایجاد درد و رنج در حین رابطه جنسی شود که در نتیجه باعث بیمیلی جنسی خواهد شد.
اگرچه علل خشکی واژن به هورمونها مربوط میشود، اما میتواند در نتیجه بیماریهای مختلف نیز رخ دهد. مهمترین عامل خشکی واژن، کاهش هورمون استروژن در اثر یائسگی است. هورمون استروژن، ویژگیهای زنانه مانند تخمدانها، سینهها و خطوط بدن را کنترل میکند. استروژن همچنین نقش مهمی در بارداری و چرخه قاعدگی دارد. علاوه بر این، ترشح بسیاری از مایعات بهمنظور حفظ سلامت واژن بر عهده این هورمون میباشد.
سندرم شوگرن: سندرم شوگرن باعث ایجاد خشکی در ناحیه تناسلی میشود. این سندرم باعث التهاب غدد بزاقی و اشکی و همچنین در برخی موارد باعث خشکی واژن میشود.
درمان سرطان: پرتودرمانی یا شیمی درمانی که در درمان سرطان استفاده میشود، میتواند بر بسیاری از قسمتهای بدن تأثیر بگذارد و همچنین باعث خشکی واژن شود.
زایمان: امکان دارد که سطح استروژن در زنانی که زایمان کردهاند و در دوران شیردهی به سر میبرند، کاهش یابد که این مورد یکی از دلایل مستقیم خشکی واژن است.
فیبرم و آندومتریوز: خشکی واژن از جمله عوارض داروهای ضد استروژن است که در درمان فیبروم رحم و آندومتریوز استفاده میشود.
برداشتن رحم و تخمدانها: پس از برداشتن رحم و تخمدانها به دلایل مختلف، خشکی واژن ممکن است رخ دهد؛ زیرا تولید استروژن و پروژسترون مختل میشود.
توجه کنید که
از آنجایی که عوامل زیادی میتوانند باعث خشکی واژن شوند، بیمارانی که این مشکل را تجربه میکنند باید حتماً با پزشک مشورت کنند و برنامه درمانی توصیه شده را دنبال کنند.
علائم خشکی واژن میتواند چندگانه باشد. واضحترین آنها خارش و سوزش واژن است. این تغییرات واژن همچنین میتواند باعث ایجاد عفونت شود. کسانی که خشکی واژن را تجربه میکنند، ممکن است علائمی مانند:
علاوه بر همه اینها، برخی از بیماران ممکن است به دلیل ناراحتی که در واژن خود احساس میکنند، احساس کنند که میخواهند رابطه جنسی داشته باشند. علاوه بر همه این علائم پنهان، علائم بسیار واضحی از خشکی واژن در زندگی روزمره وجود دارد.
احتمال اینکه بیماران هنگام نشستن، راهرفتن، ایستادن، هنگام ورزش و ادرار، درد شدیدی را تجربه کنند، وجود دارد. این علائم زندگی روزمره را تحت تأثیر قرار میدهد، حتی اگر بیمار از نظر جنسی فعال نباشد. در خشکی واژن، ساختار واژن بیمار تغییر میکند. دلیل این امر، نازک شدن دیواره واژن است. ترشحات واژن در تمام زنان سالم دیده میشود و این ترشحات برای محافظت از سلامت واژن وجود دارند. با این حال، در بیماران مبتلا به خشکی واژن، این ترشحات ممکن است شدیدتر و بدبو باشد.
متناسب با هر گونه از علل خشکی واژن، درمانهای متنوع و موثری داده میشود. اگر علت خشکی واژن مواردی چون عفونت باشد، ابتدا بیماری درمان شده و سپس آثار آن که خشکی واژن نیز باشد، درمان خواهد شد. اما اگر علت خشکی واژن هورمونی باشد، یکی از موارد زیر برای درمان در نظر گرفته میشود:
یکی از درمانهای رایج در شرایط کاهش استروژن، در مواردی که بیمار در مصرف خارجی استروژن، هیچگونه مشکلی نداشته باشد، میتوان مکمل استروژن را به روشهای مختلف برای بیمار در نظر گرفت. در چنین مواردی، پزشک ممکن است کرمهای استروژن واژینال را توصیه کند. این کرمها با ماساژ دیواره واژن مستقیماً قبل از رفتن به رختخواب استفاده میشوند. به طور کلی به مدت یک تا سه هفته هر روز استفاده میشوند و در هفتههای بعد با کنترل متخصص، تعداد دفعات استفاده از کرم کاهش مییابد.
شیاف استروژن واژینال نیز توصیه میشود. توجه داشته باشید، شیافهایی که زیر نظر متخصص، مصرف آنها به طور روزانه شروع میشود، با کاهش علائم خشکی واژن بیمار، این مصرف به یک روز درمیان طبق نظر متخصص کاهش مییابد.
یکی از روشهای مورد استفاده البته بهندرت، درمان حلقه استروژن واژینال است. با این روش، حلقه نرم و انعطافپذیری که توسط متخصص در قسمت بالایی واژن قرار میگیرد، ترشح استروژن را در فواصل منظم فراهم میکند. این کار از خشکی واژن جلوگیری میکند.
در نهایت، متخصصان ممکن است یک قرص استروژن واژینال را نیز توصیه کنند. باز هم سعی میشود با استفاده از قرص در فواصل زمانی معین مانند شیاف و کرم از خشکی آن جلوگیری شود. استفاده از کرمهای مرطوب کنندهی واژن در افرادی که منع مصرف کرمهای حاوی استروژن دارند نیز میتواند در درمان خشکی واژن موثر باشد.
دیدگاهتان را بنویسید