روز های کاری : روزهای زوج از ساعت 16:30 الی 19:30
۲۰ خرداد ۱۴۰۲
زگیل تناسلی هم مردان و هم زنان را درگیر میکند. زگیل تناسلی شایعترین عفونت ویروسی مقاربتی در جهان است که عامل ایجادکننده آن ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. داشتن زگیل تناسلی در زنان یک عامل خطر مهم برای سرطان دهانه رحم است. به همین جهت برای افراد مبتلا به آن، روشهای درمان زگیل تناسلی و اثربخشی آن بسیار مهم است. روشهای زیادی برای درمان زگیل تناسلی وجود دارد که در این بخش در مورد یکایک آنها صحبت خواهیم کرد.
ویروس HPV در همه جنسیتها دیده میشود و از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل میشود. علاوه بر مقاربت واژینال و مقعدی، HPV میتواند از طریق تماس پوستی در ناحیه تناسلی که توسط کاندوم پوشانده نشده است، منتقل شود.
اگرچه زگیل تناسلی قابلمشاهده نیست، اما تماس پوست آلوده به HPV با ناحیه تناسلی برای انتقال ویروس کافی است.
زگیل تناسلی از نظر ظاهر بسیار معمولی است. تشخیص زگیل تناسلی با بررسی زگیلها با معاینه متخصص پوست میتوان تشخیص داد. همچنین توسط متخصص زنان و اورولوژی قابلتشخیص است.
پس از مشاهده زگیل تناسلی باید با پزشک متخصص مشورت کرد و درمان را در اسرع وقت آغاز کرد. از آنجایی که زگیل تناسلی میتواند بهسرعت گسترش یابد، برای زنان مهم است؛ زیرا خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را به همراه دارد.
اگر زگیل تناسلی خمیده دارید، تا زمانی که درمان به پایان نرسیده است، از رابطه جنسی خودداری کنید و به همسرتان نیز اطلاع دهید. در زنان، HPV یک عامل خطر مهم برای سرطان دهانه رحم است؛ بنابراین، آزمایشهای زیر برای وجود سایر انواع HPV غیر از زگیل تناسلی انجام میشود:
در معاینه زنان از ورودی واژن با استفاده از برس یا کاردک مخصوص نمونهبرداری میشود. تست پاپ اسمیر یک روش بدون درد است. مشخص میشود که آیا تغییرات سلولی در دهانه رحم وجود دارد یا خیر. آزمایش اسمیر بهتنهایی برای تشخیص سرطان کافی نیست. تست اسمیر مثبت نشاندهنده وجود مشکل است و نیاز به آزمایشهای تشخیصی است.
اگر تست پاپ اسمیر غیرطبیعی باشد، احتمال ایجاد سرطان HPV بررسی میشود.
معاینه فرج، واژن و دهانه رحم با ذرهبین روشن است.
بافت از دهانه رحم گرفته میشود و تغییرات سلولی که ممکن است باعث سرطان شوند بررسی میشوند.
هیچ درمانی وجود ندارد که بدن شما را از شر عفونت HPV خلاص کند. اما زگیل تناسلی را میتوان با روشهای زیر از بین برد. در درمان، هدف نهتنها از بین بردن زگیل، بلکه پاکسازی کامل بافتی که زگیل در آن قرار دارد نیز انجام میشود و شامل موارد زیر است:
اینها داروهایی هستند که با سوزاندن شیمیایی بافت زگیل درمان را انجام میدهند. این کرمها باید توسط پزشک تجویز شوند و در زمان مناسب اعمال شوند تا اثربخش باشند.
کرایوتراپی فرآیند انجماد ضایعه و اطراف آن با نیتروژن مایع است. این یکی از روشهای موفقی مانند انعقاد الکتریکی است. بیشتر اوقات نیازی به بیهوشی ندارد. همچنین میتوان از آن برای انجماد زگیلهای آنوژنیتال که در دوران بارداری ایجاد میشود استفاده کرد. این روش با پاشیدن نیتروژن مایع زگیل را منجمد و حذف میکند. نیازی به بیهوشی ندارد.
الکتروکوتریزاسیون (همچنین به عنوان سوزش زگیل شناخته میشود) روشی است که بر اساس اصل از بین بردن زگیلها با سوزاندن آنها با جریان الکتریکی عمل میکند. این یک گزینه درمانی بسیار خوب است، به ویژه برای ضایعات کوچک در ناحیه تناسلی خارجی، در ریشه آلت تناسلی و اطراف مقعد هستند. زگیلها با جریان الکتریکی سوزانده میشوند، ناحیه مورد نظر با بیحسی موضعی بیحس میشود و عمل انجام میشود.
این روش درمانی است که میتواند در بیمارانی که به درمانهای دیگر مقاوم هستند انتخاب شود. این روش معمولاً با بیحسی موضعی انجام میشود.
از اسیدهایی مانند بی کلرواستیک اسید، تری کلرواستیک اسید، پودوفیلین و پودوفیلوتوکسین برای تخریب شیمیایی استفاده میشود، اما این مواد روی پوست سالم نیز اثر تحریککنندگی دارند.
معمولاً با بیهوشی انجام میشود و زگیلها توسط جراح یکییکی از بین میروند. هدف اصلی در درمان، تخریب کامل بافت پایهای است که زگیلها در آن قرار دارند. با تمام این روشهای درمانی، زگیلهای موجود بهبود مییابند. با این حال، رحم جایگزین میتواند سالها ادامه یابد؛ بنابراین، زگیلها ممکن است به دلیل تغییرات در سیستم ایمنی فرد دوباره ظاهر شوند.
LEEP (رویه برش الکتروجراحی حلقه)؛ تناوب شامل سیستمی است که باعث دناتوره شدن پروتئین در انتهای حلقه با جریان الکتریکی میشود و حرارت کافی برای جداسازی دو بافت تولید میکند. به این ترتیب بافت پاتولوژیک لازم با یک کنترل فوقالعاده راحت و بدون آسیب رساندن به چیز دیگری برداشته میشود.
هنگامی که توسط یک پزشک با تجربه در LEEP استفاده شود، خطر خونریزی تقریباً وجود ندارد. این روش ترجیح داده میشود زیرا با بیحسی موضعی در شرایط مطب قابل استفاده است، نیازی به بستری نیست، خطر عوارض بسیار پایینی دارد، بیمار میتواند آن را تحمل کند و به راحتی قابل استفاده است.
در حال حاضر هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند وجود HPV را در مردان نشان دهد. زگیل معمولاً در آلت تناسلی، کیسه بیضه، اطراف مقعد و کشاله ران مردان دیده میشود. اگر روی آلت تناسلی و اطراف آن زگیل، خال، تاول، زخم، زخم، لکههای سفید یا سایر ساختارهای غیرطبیعی مشاهده شد، باید با پزشک متخصص مشورت شود.
انواع HPV که میتوانند زگیل تناسلی ایجاد کنند با آنهایی که میتوانند باعث سرطان شوند یکسان نیستند. انواع دیگر میتوانند منجر به سرطان آلت تناسلی، مقعد و دهان و گلو شوند. با این حال، پیشگیری از HPV هنوز برای مردان مهم است، زیرا این ویروس با سرطانهای نادری مانند آلت تناسلی، مقعد و سر و گردن مرتبط است. درمان زگیل تناسلی در مردان با دارو، جراحی و سوزش یا انجماد انجام میشود.
روش درمان با توجه به شرایط بیمار تعیین میشود، با توجه به محل، تعداد و اندازه زگیلها متفاوت است. کرایوتراپی (انجماد)، الکتروکوتریزاسیون (سوزاندن) و لیزر که نتایج موفق و مؤثری را ارائه میدهند، ارجحترین و مطمئنترین روشها هستند. پس از درمان، ممکن است برخی از ویروسهای HPV در زیر پوست وجود داشته باشد که هنوز متوجه نشدهاند و ممکن است بین ۲ تا ۹ ماهگی قابلمشاهده باشند. با پیگیریهای منظم، زگیلهای جدید بدون عفونت ناحیه دیگری درمان میشوند. پیگیری برای اطمینان از بهبودی کامل مهم است.
پس از 5-15 روز از درمان زگیل تناسلی، میتوان رابطه جنسی را پس از اتمام بهبود زخم انجام داد. با این حال، خطر ابتلا به شریک جنسی حتی در دوره پس از درمان نیز وجود دارد. به همین دلیل، واکسیناسیون HPV برای شرکای آنها توصیه میشود. افرادی که تعداد همسرشان زیاد است در معرض خطر بالایی برای انتقال عفونت HPV هستند.
انواع سرطانزای زگیل تناسلی نیز وجود دارد. امروزه بیش از 200 نوع ویروس HPV شناسایی شده است. انواع HPV از نظر سرطان به سه HPV کمخطر، احتمالی پرخطر و پرخطر تقسیم میشوند.
HPV نوع 16، نوع 18، نوع 31، نوع 33 شایعترین گروه پرخطر HPV هستند و از علل سرطان دهانه رحم در زنان هستند.
حتی اگر شکایتی وجود نداشته باشد، دهانه رحم باید توسط متخصص زنان و زایمان و با انجام تست پاپ اسمیر هر سال در همه زنان بررسی شود. این واکسن که برای پیشگیری از سرطان دهانه رحم ساخته شده است، از HPV انواع 16 و 18 و همچنین انواع 6 و 11 که باعث ایجاد زگیل میشوند محافظت میکند. در برابر سایر انواع HPV، حفاظت از طریق واکنش متقاطع انجام میشود. به همین دلیل توصیه میشود که تمام زنان تا سن 45 سالگی واکسینه شوند، در درجه اول دختران بین 9 تا 26 سال.
بله! از آنجایی که بارداری باعث کاهش مقاومت بدن میشود، ممکن است زگیل تناسلی در برخی افراد در دوران بارداری ظاهر شود، اگرچه قبلاً وجود نداشت.
بیماران بارداری که در دوران بارداری دچار زگیلهای آنوژنیتال میشوند را میتوان با روشهای درمانی مناسب درمان کرد. مناسبترین روشهای درمانی در دوران بارداری شامل کرایوتراپی (درمان انجماد) و برداشتن جراحی (برداشتن ضایعه با عمل جراحی) است. درمانهای اسیدی یا شیمیایی در دوران بارداری توصیه نمیشود.
زگیلها در زنان باردار که در دوران بارداری تحت درمان anowarts قرار نمیگیرند، به سرعت افزایش مییابد. در واقع، از آنجایی که این زنان باردار در طول زایمان طبیعی احتمالاً HPV را به نوزادان خود منتقل میکنند، زایمان آنها با سزارین ترجیح داده میشود. گاهی اوقات، در دوران بارداری، کندیلومهای غول پیکر حتی میتوانند به تودهای برسند که مانع از پایین آمدن نوزاد از طریق واژن شود.
زگیلهای تناسلی حتی پس از سوزش، انجماد یا حتی درمانهای دارویی، احتمال عود در دورههای خاصی از زندگی را دارند. شایعترین دلیل در اینجا فعال شدن عفونت ویروسی در نتیجه کاهش سیستم ایمنی بدن است.
برخی از ویروسها که به طور معمول هیچ شکایتی در بدن ایجاد نمیکنند، پنهان میمانند و در صورت کاهش مقاومت میتوانند باعث ایجاد بیماری در افراد شوند. به عنوان مثال، بسیاری از ما زمانی که خیلی ترسیده یا خسته هستیم دچار تبخال روی لبهایمان میشویم. این در واقع یک عفونت ناشی از ویروس هرپس (HSV) نوع ۱ است.
به همین ترتیب، افرادی که بیش از حد در معرض استرس یا خستگی هستند ممکن است به زونا مبتلا شوند. این در واقع فعال شدن «ویروس آبله مرغان» است که در ریشههای ستون فقرات قرار دارد و باعث بیماری میشود.
زگیلها ویژگیهای مشابهی دارند و میتوانند در دورههای خاصی از زندگی عود کنند. بنابراین، مقاومت بدن باید به خوبی محافظت شود. این امر با تغذیه مناسب، دوری از استرس، زندگی منظم و ورزش منظم امکانپذیر است.
دیدگاهتان را بنویسید