روز های کاری : روزهای زوج از ساعت 16:30 الی 19:30
۲۹ خرداد ۱۴۰۲
شلی واژن یا vaginal laxity، ناشی از کاهش تنش و کشش عضلات و بافتهای واژن است. این موضوع ممکن است به علت عواملی مانند تولید کمتر استروژن پس از یائسگی، زایمان، ورزشهای سنگین، تغییرات هورمونی و یا عوامل دیگر رخ دهد. شل شدن واژن میتواند منجر به علائمی مانند کاهش حس و راحتی در رابطه جنسی، گشادی واژن و بعضاً عوارض فیزیکی نظیر نفوذ هوا به داخل واژن گردد. به خاطر این مسئله، برخی از زنان ممکن است به روشهایی مانند ورزشهای عضلات کف لگن (مانند ورزشهای کیگل)، استفاده از وزنههای واژن، وجود تماس جنسی منظم و استفاده از کرمهای مرطوبکننده واژن، تمرینهای استرچینگ واژن یا در برخی موارد استفاده از درمانهای هورمونی مشاوره پزشکی دریافت کنند. بهتر است با متخصص زنان و یا پزشک خود در مورد علل و درمانهای ممکن برای شل شدن واژن مشورت کنید تا راهنماییهای مناسب برای شما ارائه شود.
شل شدن واژن میتواند به علت عوامل مختلفی رخ دهد، از جمله:
زمان زایمان، واژن باز میشود تا نوزاد بتواند عبور کند. این فرآیند میتواند باعث کاهش کشش و تنش در عضلات و بافتهای واژن شود.
کاهش سطح استروژن در دوران پس از یائسگی میتواند منجر به کشیدگی بافت واژن شود و عملکرد عضلات و تنش آنها را کاهش دهد.
انجام ورزشهایی که نیازمند فشار و کشش زیاد در منطقه واژن هستند، ممکن است باعث کاهش تنش عضلات و بافتهای واژن شوند.
برخی از زنان به طور طبیعی عاملیت بیشتری برای شل شدن واژن دارند که میتواند به علت ژنتیکی باشد.
با گذشت زمان و پیر شدن، عضلات و بافتهای واژن نیز ضعیفتر میشوند و ممکن است تنش و کشش آنها کاهش یابد.
اگر با مشکل شل شدن واژن روبرو هستید و برایتان مشکل ایجاد میکند، بهتر است با متخصص زنان و یا پزشک خود مشورت کنید تا علت اصلی را تشخیص داده و راهنماییهای مناسب دریافت کنید.
علائم شل شدن واژن ممکن است شامل موارد زیر باشد:
شما ممکن است احساس کنید که واژن شما گشاد شده است. این میتواند به دلیل کاهش تنش و کشش عضلات و بافتهای واژن باشد.
شما ممکن است در هنگام فعالیت جنسی، احساس کمتری از لذت یا حس حساسیت در واژن داشته باشید. این میتواند به دلیل کاهش تحریک و حساسیت در بافتهای واژن بوده باشد.
شل شدن واژن میتواند باعث عدم رضایت شما از فعالیت جنسی شود، زیرا ممکن است کمترین تحریکی که برایتان لازم است برای رسیدن به لذت برانگیز باشد را ایجاد نکند.
شل شدن واژن ممکن است منجر به عوارض فیزیکی نظیر تسلیم واژنی، کاهش تماس جنسی، تغییر در شکل واژن و یا احساس عدم راحتی در استفاده از تامپونها یا دستگاههای راهبردی شود.
در صورتی که شما با این علائم مواجه هستید و برایتان نگرانی ایجاد میشود، بهتر است با متخصص زنان و یا پزشک خود مشورت کنید تا تشخیص دقیقتری دریافت کنید و درمانهای مناسب را بررسی کنید.
تشخیص شلیواژن ممکن است توسط متخصص زنان یا پزشک انجام شود. در صورتی که احساس میکنید علائم شلیواژن را مشاهده میکنید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید و موارد زیر را مطرح کنید:
بیان کنید که چه نشانهها و مشکلاتی را تجربه میکنید که به شل شدن واژن اشاره دارند. بیان کردن مواردی مانند کاهش تنگی واژن، کاهش حس و حساسیت، نفوذ هوا، عدم رضایت جنسی و عوارض فیزیکی به پزشک کمک میکند تا بهتر بتواند وضعیت شما را تشخیص دهد.
به پزشک خود در مورد سابقه بهداشتی و پزشکی خود اطلاعات دهید، از جمله تاریخچه بارداری و زایمان، استفاده از متخصصین زنان، درمانهای هورمونی یا هر نوع عمل جراحی در ناحیه واژن.
پزشک ممکن است از شما درخواست بررسی بالینی واژن را داشته باشد. این شامل بررسی بافتها، عضلات و تنش واژن با استفاده از ابزارها یا آزمونهای دیگر است.
در برخی موارد، پزشک ممکن است آزمایشهای تکمیلی مانند آزمایش هورمونی، سونوگرافی واژن و آزمایشهای دیگر را تجویز کند تا با دقتتر تشخیص دهد.
پزشک بر اساس اطلاعاتی که شما در اختیار او قرار میدهید و با بررسی بالینی، میتواند تشخیص دقیقتری در مورد شل شدن واژن شما بدهد و در صورت لزوم، راهکارهای درمانی مناسب را توصیه کند.
درمان شل شدن واژن ممکن است بسته به علت و شدت مشکل، متنوع باشد. در ادامه چندین روش درمانی برای مدیریت شل شدن واژن ذکر میشود:
این تمرینات برای تقویت عضلات لگنی و واژن مفید هستند. با تقویت عضلات کیگل، میتوانید تنش و کشش واژن را افزایش داده و شل شدن را کاهش دهید. پزشک یا متخصص زنان میتوانند به شما راهنمایی کنند که چگونه این تمرینات را به درستی انجام دهید.
استفاده از وزنههای واژن که طراحی شدهاند تا عضلات واژن را تقویت کنند، میتوانند مفید باشد. این وزنهها به طور تدریجی و با استفاده مداوم قرار میگیرند تا به تقویت عضلات واژن کمک کنند.
استفاده از کرمها و ژلهای مرطوبکننده واژن میتواند به حفظ رطوبت و کمک به الاستیسیته واژن کمک کند.
درمان علائم مرتبط با شل شدن واژن مانند خشکی و التهابات واژنی میتواند به کاهش عوارض و تسکین احساس شما کمک کند. این شامل استفاده از مرطوبکنندهها، درمان عفونتهای واژنی و استفاده از محصولات بهداشتی مناسب است.
در برخی موارد، پزشک ممکن است درمان هورمونی مانند جایگزینی هورمون استروژن را توصیه کند، به خصوص در زنانی که به یائسگی رسیدهاند و سطح استروژن در بدن کاهش یافته است.
در موارد شدید شل شدن واژن، روشهای جراحی مانند لیفت واژن (vaginoplasty) ممکن است در نظر گرفته شود. این روشها عمدتاً برای بهبود تنش و کشش واژن استفاده میشوند.
مهم است که در مورد درمان شلیواژن با متخصص زنان یا پزشک خود مشورت کنید. آنها میتوانند بر اساس وضعیت شما و با توجه به علت شل شدن واژن، به شما راهنمایی درمانی دقیقتر ارائه دهند.
دیدگاهتان را بنویسید